[Door Raymond Bruijns]

Sem Diris (17) timmert aan de weg in de wereld van het stokpaardrijden. Ze rijdt zelf, heeft ruim elfduizend volgers op sociale media en haar zelfgemaakte paardjes gaan de hele wereld over. De 'Anky van Grunsven' van de stokpaardensport wil ze zichzelf echter niet noemen. “Ik ben zeker niet de beste.”

Wie voor haar slaapkamer in haar ouderlijk huis in Son en Breugel staat, kan niet vermoeden dat er een klein 'imperium' achter de deur schuilgaat. Achter een bureau met daarop een naaimachine heeft ze inmiddels zo'n honderd stokpaardjes gemaakt.

Die worden gekocht door liefhebbers van over de hele wereld. "Duitsland, de Verenigde Staten en Finland", somt Sem een aantal landen op. "De eerste paar keren dat een stokpaard naar het buitenland gaat, is het toch wel een momentje van trots."

Dikke boterham

In 2016 begon ze na het zien van een filmpje met het maken van stokpaardjes. In eerste instantie ging het nog om tientjeswerk, maar inmiddels moeten mensen honderden euro's aftikken voor haar creaties. Dat betekent niet dat Sem op 17-jarige leeftijd al steenrijk is, aangezien de verkoop nogal wisselt per maand.

Ze merkt wel dat stokpaardrijden steeds meer in trek is. Onder kinderen, maar ook tieners en jongvolwassenen. Over de oorzaak daarvan hoeft ze niet lang na te denken. "Ik denk dat het gezien wordt door de media. Daardoor zien mensen het, die gaan googelen en daardoor wordt de sport steeds groter."

Met als gevolg dat steeds meer stokpaardrijders in spe bij haar aankloppen voor paardjes en accessoires. Haar bedrijfje TSM HobbyHorses is echter nog geen fulltime baan, maar levert zo nu en dan wel een flinke boterham op.

‘Val dood’

Aan de toegenomen populariteit van stokpaardrijden zit ook een keerzijde. Niet iedereen heeft begrip voor de beoefenaars van de sport. Het springen over hindernissen en rennen is dan wel fysiek zwaar, maar rijden op een stokpaardje wordt vaak belachelijk gemaakt. "Er zijn mensen die nare dingen naar je roepen als je langsloopt. Ook op sociale media zie je gemengde reacties van 'val dood' tot 'wat leuk'."

Daarom is het volgens de 17-jarige ook lastig in te schatten hoe groot stokpaardrijden daadwerkelijk is. Veel stokpaardrijders blijven liever in de luwte uit angst voor de reacties. "Te triest voor woorden dat dat moet, want het is gewoon sport."

Toch gloort er hoop aan de horizon. Stokpaardrijden is niet meer iets wat alleen in de achtertuin gebeurd. Er vinden steeds meer toernooien plaats. Zo was er afgelopen weekend een wedstrijd in Finland en zijn er de komende tijd wedstrijden in onder meer Hazerwoude-Dorp (Zuid-Holland), Renkum (Gelderland) en Sneek (Friesland).