Son en Breugel probeert genoeg te bouwen, vooral voor jongeren en ouderen: ‘De puzzel is wel complex’
[Door Tjeerd Adema]
Bewoners af en toe tegemoet komen als ze bezwaren hebben, ontwikkelaars achter de broek zitten en steeds weer zoeken naar nieuwe vormen van wonen. Son en Breugel probeert op vele borden tegelijk te schaken om het woningtekort tegen te gaan. “Maar we moeten ook eerlijk zijn dat het niet zomaar lukt.”
Wethouder Wonen Jelle de Jong heeft het er maar druk mee. Hij moet er met onder meer zijn ambtenaren voor zorgen dat Son en Breugel over ruim vijf jaar meer dan 600 woningen heeft bijgebouwd. Dat is afgesproken, samen met de andere regiogemeenten. Een flinke uitdaging, omdat Son en Breugel net als elders in het land kampt met hoge bouwprijzen en rentestand, gebrek aan ruimte, lange bezwaarprocedures en een tekort aan personeel.
Invloed
Iets meer dan tien bouwprojecten lopen er nu in de gemeente. Toch duurt het vaak lang voordat de eerste schop de grond in kan. De Jong: “Je wilt graag vooruit, maar dat lukt niet altijd. Dat is jammer. Maar ja, je hebt niet overal invloed op. Je bent ook afhankelijk van allerlei partijen, zoals corporaties en projectontwikkelaars. Toch proberen we iedere dag weer met gezonde creativiteit en enthousiasme door te gaan en stappen te maken om de doelen te halen.”
Jongeren
En dat er stappen moeten worden gezet is duidelijk. Er is veel meer vraag dan aanbod, ook in Son en Breugel. In het dorp moeten vooral senioren en jongeren jarenlang wachten op een woning. “Ik spreek met jongeren en ben dan ook eerlijk. We doen ons best, maar ik zeg ze ook dat ze niet moeten verwachten dat de problemen voor hen binnen drie jaar zijn opgelost”, vertelt De Jong.
Er is in Son een Breugel een grote groep jongeren die graag op zichzelf wil wonen in de gemeente. Er is te weinig keus voor deze groep. En wat er wel beschikbaar is, is vaak te duur. “De prijs voor een koopwoning begint vaak bij 350.000 of 400.000 euro. Daar kun je wel vraagtekens bij zetten”, stelt De Jong. Daarnaast telt Son en Breugel veel ouderen die een nieuwe plek zoeken. “Zij zijn hier in de jaren 50 en 60 komen wonen, op leeftijd en willen hier blijven. Voor hen kijken we naar kleinere woningen, soms in combinatie met zorg. Flexwonen is een optie, plekken waar jong en oud door elkaar wonen. En het plaatsen van tijdelijke verplaatsbare eenheden of optoppen van woningen, daar kijken we nu ook naar.”
De Jong probeert met andere partijen de woningbouw zo veel mogelijk op gang te houden. “We zitten projectontwikkelaars daarom vaker achter de broek. Als de puntjes op de i staan bij een plan, dan proberen we ook meteen door te pakken. Daarnaast proberen we strakker te plannen en sommige projecten naar voren te halen, zodat we eerder kunnen bouwen”, benadrukt hij.
Bewonersoverleg
Naast het zoeken naar nieuwe woonvormen en alles ambtelijk strakker organiseren, kan beter overleg met bewoners ook helpen om de woningbouw te versnellen. Plannen lopen nu vaak enorme vertraging op door lange bezwaarprocedures. “Een deel van de inwoners is blij als er wordt gebouwd. Maar veel mensen klagen ook en maken bezwaar. We proberen dat zo veel mogelijk te voorkomen, door met die mensen in gesprek te gaan. Op die manier proberen we de onvrede weg te nemen. Dat kan soms al worden opgelost door een heg te plaatsen of een aantal parkeerplekken een beetje te draaien, om daarmee bijvoorbeeld te voorkomen dat koplampen in het huis schijnen.” Toch blijft het soms lastig. “Ook nu liggen er weer zaken bij de rechter.”
Dorps karakter
De bouwopgave is voor Son en Breugel soms extra lastig vanwege het groene karakter van de gemeente en het feit dat er geen grote bouwlocaties zijn aan de randen van het dorp. De Jong: “Het Sonniuspark was eigenlijk de laatste plek waar dit kon. We zitten nu echt tegen de grenzen van onze mogelijkheden, met ook natuur en agrarische bedrijvigheid.” Daarnaast zijn best veel inwoners, vanwege alle bouwplannen, bang voor aantasting van het dorpse karakter van Son en Breugel. “Daar zit een stukje nostalgie bij. Ze zijn bang dat er groen wordt opgeofferd. Daar moeten we rekening mee houden.” Hier komt nog bij dat inwoners van Son van Breugel niet graag verhuizen naar een andere gemeente. “Als ze hier eenmaal wonen, dan gaan ze niet snel weg."